آسمون آبیه...

  

از اتوبوس پایین اومد... 

شمارشو گرفت... 

_الو... 

_سلام... 

و.... 

سکوت... 

نمیدونست دلیل اینکه هر وقت بهش زنگ میزنه و اون سکوت میکنه چیه. 

هربار هم که میپرسید فقط جواب میگرفت که نمیتونم پشت تلفن باهات خوب حرف بزنم... 

شاید هم توی اون سکوت قلب هاشون با هم حرف میزدن.  

شاید هم... 

با صدایی آروم پرسید چون نمیخواست کسی حرفشو بشنوه.

چرا دوسم داری؟؟؟؟؟؟ 

جواب داد: 

به همون دلیلی که آسمون آبیه... 

و بعد یه مکالمه ی کوتاه... 

یه بحث ساده... 

چون اون جواب داد: آسمون آبی نیست. 

شاید هیچوقت برای اون آبی نبود...  

برای من آبی تر از همیشه بود وقتی که دوستام از تو اتوبوس بهم گفتن چقدر باهاش حرف میزنی؟؟؟و درک نمیکردن!

برای من آبی بود وقتی که میدونستم دیر میرسم و نمیتونم تا 2 روز دیگه ببینمش...  

الان چی؟؟؟ 

الان که 123 روزه که تموم شده...

آسمون هنوزم آبیه...   

اگه نیست...پس یکی بیاد ثابتش کنه!!