من عاشق این شعر پروینم

بچه ها حتما بخونیدش    

تا آخرش بخونیدا.....................................   

                  

به سر خاک پدر،دخترکی                                      صورت و سینه به ناخن میخست          

که نه پیوند ونه مادر دارم                                       کاش روحم به پدر می پیوست 

گریه ام بهرپدر نیست که او                                   مرد و از رنج تهی دستی رست 

زان کنم گریه که اندر یم بخت                               دام برهر طرف انداخت گسست 

شصت سال آفت این دریا دید                                 هیچ ماهیش نیفتاد به شست 

پدرم مرد ز بی دارویی                                            وندراین کوی سه داروگر هست 

دل مسکینم از این غم بگداخت                                که طبیبش به بالین ننشست 

سوی همسایه پی نان رفتم                                         تا مرا دید در خانه ببست 

همه دیدند که افتاده ز پای                                          لیک روزی نگرفتندش دست 

آب دادم به پدر چون نان خواست                           دیشب از دیده ی من آتش جست 

هم قبا داشت ثریا، هم کفش                                       دل من بود که ایام شکست 

این همه بخل چرا کرد، مگر                                   من چه می خواستم ازگیتی پست 

سیم و زر بود، خدایی گر بود                                 آه از این آدمی دیو پرست